نوشته های روی بال ملخ - «ایهاالناس بدانید گدای حسنم»

«ایهاالناس بدانید گدای حسنم»

[ و در وصف جمع فرومایگان فرمود : ] آنانند که چون فراهم آیند پیروز گردند ، و چون پراکنده گردند شناخته نشوند [ و گفته‏اند امام فرمود : ] آنانند که چون فراهم آیند زیان رسانند و چون پراکنده شوند سود دهند . [ گفتند زیان فراهم آمد نشان را دانستیم سود پراکنده شدنشان چیست ؟ » فرمود : ] خداوندان پیشه‏ها به سر پیشه‏هاى خود بازگردند و مردم از آنان سود برند : چون بنّا که بر سر ساختن بناى خود رود و بافنده که به کارگاهش و نانوا که به نانوا خانه بازگردد . [نهج البلاغه]

نوشته های روی بال ملخ

روزی عبدالله بن عباس در خدمت امام حسن علیه‏ السلام بر سر سفره ‏ای از غذا نشسته بود، ناگهان ملخی بر آن سفره افتاد.
ابن ‏عباس از آن حضرت پرسید: بر بال این ملخ چه نوشته است؟
حضرت فرمود: بر آن نوشته شده است:
«منم خداوندی که به جز من خداوندی نیست، گاهی ملخ را برای جماعتی از گرسنگان می‏فرستم که از آن بخورند و گاهی بر گروهی از روی غضب می‏فرستم که طعام‏هایشان را بخورند.»
پس ابن ‏عباس برخواست و سر آن حضرت را بوسید و عرض نمود:
این از مکنون علم است [1] .

پی نوشت ها:
[1] مدینة المعاجز: 2 / 63 ح 930.

کرامات امام حسن علیه السلام